Ikväll har jag, som så många andra kvällar, känt mig så överflödig. Onödig. Värdelös. Jag försöker verkligen. Jag har hållit ihop. Inte fått psykbryt. Det är ju bra.
Men jag mår så kaos. För jag kommer aldrig vara människan jag vill vara. För jag vet inte hur.
Jag ser hur bra alla andra är. Och jag är ingenting.